FABILLA

FABILLA

apud incertum Poetam in Catalectis vett. Poetarum,

Angustum penitus torret Phaêtontius ardor,

Quem recreat fessum, gillo, fabilla, melo,

diminut. est a fabula: parva nempe faba seu fabilla dicebatur, quae alias Graeca faba, arbor quam Graeci loton appellabant, cuius fructum suavissimum esse, refert Plin. Huius Baccis videntur Vett. usi ad sedandam sitim, in maximis ardoribus, ut et cerasis: horum enim naturam pene habere fructum illum, idem Plin. tradit. Sed longe magis, propter umbram et opacitatem ramorum in aestivis caloribus expetebatur. l. 16. c. 30. Praecipueque domibus expetitur, ramorum petulantiâ brevi caudice latisssimâ expatiantium umbrâ, et in vicinas domos transilientium. Nulli opacitas brevior; nec aufert solem hieme, decidentibus foliis. Nulli cortex iucundior, aut oculos excipiens blandius. Nulli rami longiores validioresque aut plures, ut dixisse totidem arbores liceat. Unde non mirum, si per ferventissimos Augusti mensis aestus eius arboris umbram gratam esse fessis, eosqueve recreare dixit ille Poeta, Salmas. ad Lamprid. in Heliogabalo.